Rzymskokatolicka Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Miłakowie

GŁAZOWSKI Edward Eugeniusz Michał (1910-1975), kapłan. Urodził się 27 maja 1910 r. w Sokalu. Był synem Józefa i Ksawery Hryniuk. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości. W Sokalu również ukończył trzy klasy gimnazjum. Do Zakonu Braci Mniejszych wstąpił w 1934 r. W Kalwarii Zebrzydowskiej odbył aspiranturę, przyjął habit tercjarski i odbył nowicjat dla braci zakonnych w latach 1935-1936. Przy obłóczynach otrzymał imię zakonne Edward. Po nowicjacie został przeniesiony do Lwowa. Pełnił tam miedzy innymi funkcję zakrystiana. W 1939 r. złożył profesję solemną. W latach 1946-1947 był zakrystianem w Kalwarii Zebrzydowskiej. Za pozwoleniem prowincjała udał się do rodziny w Krośnie, gdzie w latach 1947-1949 kontynuował naukę gimnazjalną i zdał egzamin dojrzałości w liceum ogólnokształcącym. Na podstawie dyspensy Stolicy Apostolskiej w 1949 r. przeszedł do stanu kleryckiego i odbył nowicjat w Leżajsku. Przyjął imię zakonne Eugeniusz. W 1950 r. po odbyciu przepisanego nowicjatu ponowił profesję solemną w 1950 r.
W latach 1950-1957 ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Kalwarii Zebrzydowskiej. W 1957 r. przyjął święcenia prezbiteratu. W latach 1957-1960 pracował w Rzeszowie. Pełnił tam obowiązki syndyka apostolskiego, zaś od 1959 r. magistra aspirantów i tercjarzy. Od 1960 r. pracował w Miłakowie koło Olsztyna. Pełnił obowiązki kooperatora parafii, katechety i spowiednika. Opiekował się kościółkiem filialnym w Książniku. Zmarł na chorobę nowotworową 12 września 1975 r. w Miłakowie. – A. K. Sitnik, Bernardyńskie sanktuarium pasyjno-maryjne w Kalwarii Zebrzydowskiej w czasach komunistycznej dyktatury (1947-1979) w świetle akt IPN, „Studia Franciszkańskie” 20 (2010), s. 372-374.